سهم شاهین‌شهر از آلایندگی پالایشگاه اصفهان چیست؟

به گزارش پایگاه خبری صدای جویا از اصفهان، داریوش اسدی خبرنگار و فعال فرهنگی در شاهین‌شهر طی یادداشتی با عنوان اینکه « سهم شاهین‌شهر از آلایندگی پالایشگاه اصفهان چیست؟» آورده است؛ آلایندگی هوا یکی از بزرگ‌ترین چالش‌های زیست‌محیطی شاهین‌شهر در طی سال‌های اخیر محسوب می‌شود.

 نبود برنامه‌ریزی مناسب، نداشتن طرح جامع مبتنی بر مطالعات علمی، عدم برخورد جدی با مسئله آلایندگی پالایشگاه اصفهان ، نبود قانون‌گذاری و سیاست‌گذاری مناسب، نداشتن مدیریت یکپارچه، موازی کاری، نقض قانون موجود، نبود ضمانت اجرایی مناسب و اجرایی نشدن مصوبات مربوط را می‌توان ازجمله دلایل آلودگی هوا در شاهین‌شهر برشمرد.

سازمان بهداشت جهانی (WHO) در گزارش خود اعلام کرد؛ که هفت میلیون نفر در سراسر جهان هرساله بر اثر هوای آلوده جان خود را از دست می‌دهند.

بر اساس آمار سازمان جهانی بهداشت مربوط به 2015 میلادی در ایران سالانه 33‌ هزار و 500 مرگ به دلیل آلودگی هوا رخ می‌دهد، یعنی در هر صد هزار مرگ 71 نفر  در کشور ما به علت آلودگی هوا جان خود را از دست می‌دهند.

کارشناسان بهداشت، آمفیزم (تخریب کیسه‌های هوایی)، برونشیت مزمن، حساسیت، آسم ، نومونیا (عفونت دستگاه تنفسی تحتانی) و سرطان ریه، معده و بیماری‌های قلبی را ازجمله بیماری‌های ناشی از آلودگی هوا ذکر کرده‌اند.

با توجه به مواردی که مطرح کردیم، می‌خواهیم ببینیم به غیر از بیماری و معضلات  زیست‌محیطی پالایشگاه اصفهان چه منافعی برای مردم شاهین‌شهر دارد؟

بر اساس توافقنامه‌های موجود قرار بود هرساله بخشی از درآمد پالایشگاه به‌عنوان حق آلایندگی به شهرداری شاهین‌شهر پرداخت شود و شهرداری بتواند از طریق این منبع درآمدی با ایجاد فضای سبز و زیرساخت‌های مناسب  میزان آسیب‌پذیری مردم را به خاطر آلودگی هوا کاهش دهد، که متأسفانه در طی چند سال گذشته مطالبات مردم شاهین‌شهر یا کامل پرداخت‌نشده است یا در اثر سیاست‌گذاری‌های غلط شهرداری شاهین‌شهر به‌جای این‌که این پول صرف پروژه‌های زیست‌محیطی در جهت کاهش آلایندگی در سطح شهر شود به سمت پروژه‌هایی هدایت شد که عملاً بعد از طی سال‌های متمادی یا هنوز به بهره‌برداری نرسیده‌اند. یا اگر هم افتتاح‌شده‌اند دردی از در مردم شهر را درمان نکرده‌اند.

یک مثال ساده می‌زنیم تا بتوانیم مسئله را بهتر روشن کنیم؛ در جنوب کشور مجتمع پارس جنوبی ایجاد شد که ازنظر دستاورد ملی یکی از بزرگ‌ترین خدمات چهل‌ساله انقلاب و برگ زرینی در کارنامه جمهوری اسلامی  است ولی همین پروژه مشکلات زیست‌محیطی برای شهروندان و ساکنین اطراف ایجادشده است. در اینجا تفاوت عملکرد دو نماینده شهر را در خصوص یک معضل مشترک بیان می‌کنم.

سکینه الماسی نماینده مردم کنگان، دیر، جم و عسلویه در مجلس توانست با دوندگی‌های بسیار و سخنرانی‌های آتشین، مصوبه‌ای از مجلس بگیرد که در کلیه استخدام‌ها و جذب نیرو در مجتمع پارس جنوبی ۵۰ درصد سهمیه به مردم منطقه اختصاص داده شود . از طرفی عملکردهای جناب آقای حاجی دلیگانی نماینده مردم شاهین‌شهر، میمه و برخوار در مجلس بسیار قابل‌تأمل است.

شاهد هستیم که حسینعلی حاجی دلیگانی وقتی‌که در مجلس می‌دود تلاش می‌کند از  قافله آتش زدن پرچم آمریکا جا نماند و یا اگر نطقی در مجلس دارد  بیشتر در حد سخنگوی یک حزب و جریان خاص در مجلس عمل می‌کند. جناب آقای حاجی دلیگانی به‌عنوان یک شهروند شاهین‌شهری به شما عرض  می‌کنم ،آتش زدن پرچم  نه مشکلات کشور را حل می‌کند نه مشکلات حوزه انتخابیه شما را؛

کاش به‌جای آن‌که فریادهای مرگ بر این و آن می‌زنید، فریادی برای گرفتن حق جذب جوانان تحصیل‌کرده شاهین‌شهر می‌زدید، که با وجود پالایشگاه و شهرک‌های عظیم صنعتی اطراف شاهین‌شهر نرخ بیکاری در شاهین‌شهر بیش از 20 درصد نباشد، ما قول می‌دهیم به‌جای شما روزی سه بار پرچم آمریکا و اسرائیل را برایتان آتش بزنیم، ولی شما نیز قول بدهید معضل بیکاری و اشتغال جوانان را پیگیری کنید.

انتهای پیام/ج