معیارهایی برای انتخاب اصلح در کارزار انتخابات مجلس یازدهم در استان اصفهان

به گزارش پایگاه خبری صدای جویا از اصفهان، حسین ابراهیمی ناغانی عضو شورای اسلامی شاهین‌شهر، عضو هیات علمی دانشگاه شهرکُرد و فعال سیاسی اصلاح‌طلب طی مقاله‌ای با عنوان «معیارهایی برای انتخاب اصلح در کارزار انتخابات مجلس یازدهم در استان اصفهان» آورده است؛ جامعه سر درگم، جامعه‌ای است که در آن مسائل و مشکلات دسته‌بندی نمی‌شود و اولویت‌ها، گیج و معیارها نادرست یا فاقد ارزش‌گذاری هستند.

در آستانه انتخابات یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی؛ علاوه بر اولویت‌های اخلاقی که به‌صورت اولویت‌های اولیه به‌صورت عام توسط نهادهای فرهنگی و سیستم‌های حاکمیتی معرفی می‌گردد، شاخص‌های محلی به‌مثابه الگوهایی وجود دارد که اگر تبیین نشود و اهم و فی الاهم نگردد، انتخاب‌ها کور و بی‌محتوا خواهد بود.

بزرگ‌ترین دریغ‌ها در نظام‌های دموکراتیک و مردم‌سالارانه که بر مبنای جمهوریت وجود دارد و خسارت‌های ناشی از آن جبران‌ناپذیر می‌باشد، ناشی از فقدان الگوها (paradigm’s) و متر و معیارهایی است که نقادانه در چارچوب عقلانیت تبیین و ارزش‌گذاری نمی‌شوند. حاکمیت الگوهای صرفاً ماهیت باورانه (essential) ازجمله پاک دستی، تدین، پایبندی بر اصول و ارزش‌های انقلابی، امانت‌داری و مواردی ازاین‌دست که البته باید بر تمامیت لحاظ شدن آن‌ها در وهله اول صحه گذاشت و بر آن پایبند بود، الزاماً شروط کافی نیست.

 ویژگی‌هایی ازجمله تخصص، تجربه، صلاحیت مبتنی بر برنامه محوری، شایستگی مبتنی بر خلاقیت داشتن در یافتن یا ساختن پاسخ مناسب و درخور برای سؤالات و مسئله‌های مبتلابه مردم و اجتماع حوزه انتخابیه؛ جامع‌نگری نقادانه بر اندیشه و افکار فردی؛ خردباوری و روحیه تحول خواهانه؛ تناسب دانایی‌فردی در جهت راهگشایی مسائل حاد و مبتلابه حوزه انتخابیه در چارچوب اولویت‌های کوتاه‌مدت و میان‌مدت و بلندمدت و مواردی از این دست می‌تواند بر شروط لازم بالا اضافه گردد.

 اما تحقق و تمیز این ویژگی‌ها توسط جامعه هدف، بدون آگاهی بخشی و شناخت میسر نمی‌گردد. لذا واکاوی و تبیین اولویت‌ها به‌توسط نخبگان دلسوز و بی‌طرف برای آحاد مردم، شیرینی و حلاوت دموکراسی و ارزش «انتخاب» را دوچندان کرده و عمدتاً جامعه‌ای که از این ویژگی‌ها بهره‌مند گردد، نتایج اثربخش آن در حوزه انتخابیه‌شان روشن و ملموس خواهد بود.

تقریباً می‌توان گفت استان اصفهان به‌خصوص حوزه انتخابیه شاهین‌شهر، میمه و برخوار بنابر نتایج ملموس ناشی از تصمیمات و موضع‌گیری‌های بسیاری از نمایندگان چند سال اخیر آن نشان می‌دهد که از حیث ترازیابی و سنجش و ارزش‌گذاری معیارهای انتخاب نیاز به بازنگری اساسی دارد و از این حیث فقیر بوده است.

اگر افرادی که واجد این شایستگی‌ها نیستند و بنا بر یکی از همان شروط اولیه اخلاقی که بر آن قسم یاد می‌کنند، توصیه‌هایی ازاین‌دست که در زیر آورده می‌شود را مدنظر قرار نداده و تأسی نکنند، قطعاً خود مردم باید با لحاظ کردن معیارهای علمی سختگیرانِ، آن‌ها را جواب کرده و بی‌پرده بگویند که شما شایسته این مسئولیت نیستید. رسول اکرم ص می‌فرمایند: لایَنْبَغی لِلْمُؤمِنِ أَنْ یُذِلَّ نَفْسَهُ قیلَ لَهُ: وَ کَیْفَ یُذِلّ نَفْسَهُ؟ قالَ: یَتَعَرَّضَ لِمالایُطیقُ: مؤمن حق ندارد خود را به ذلّت بیندازد. پرسیده شد چگونه به ذلت می‌افتد؟ فرمود: خود را داوطلب کاری کند که بیش از توان اوست؛ اما مردم با کدام معیارها و الگوها باید این ویژگی متمدنانه را فراگرفته و یکدست و متحد آن را به منصه ظهور برسانند؟

سعی داریم در سلسله مباحثی به‌طور مشخص اهم مسائل مبتلابه استان اصفهان را که می‌تواند لااقل مقداری آگاهی به اقشار مختلف مردم جهت ارتقاء سطح دانایی به‌مثابه الگو و معیار در این برهه زمانی برای انتخاب اصلح بدهد را برای سنجشگری عقلانی مطرح کنیم.

 به عبارتی بر آنیم که در آتی و به همین بهانه، نسبت به سایر دغدغه‌های موجود و اولویت‌دار استان اصفهان که می‌تواند در گفتمان «ویژگی‌ها یک نماینده شایسته استان اصفهان به‌خصوص در حوزه انتخابیه شاهین‌شهر، میمه و برخوار» در مجلس یازدهم شورای اسلامی؛ خصوصاً در شرایط فعلی و نسبت به ضرورت‌های زمانی و مکانی معیارهایی را معرفی کنیم. باشد که این گفتمان و طرح اولویت‌ها و ضرورت‌ها، کمکی به شفافیت معیارهای انتخابی برای همگان باشد و برای ما بهتر از قبل نمایان سازد که اولویت‌ها در این برهه زمانی چه می‌باشد؟

*«مسئله آب» و عدم درک اهمیت و اولویت آن در دست شعبده‌بازان سپهر سیاست

موضوعات با اهمیت در دست نااهلان و غیرمتخصصان و در گفتگوی ناآگاهان، ریختن قبه و تنزل دادن درجه اهمیت و جایگاه آن است. وقتی‌که «مسئله آب» را بارها از فضاهای رسانه‌ای شنیده باشیم و اظهارنظرهای نسنجیده و غیرمسئولانه، کم‌کم وزن مسئله و اهمیت آن کاسته و متن تقلیل می‌یابد.

گویی از نظر روانی دست‌به‌دست شدن آن «مسئله» در دست افراد و تریبون‌های فاقد اهلیت لازم، حس سبکی و بی‌اهمیتی «مسئله» را مهر تائید زده و خود به خود بدون حل اساسی مسئله؛ آن دغدغه از درجه اهمیت اولیه و اساسی خارج‌شده و کلا بایگانی می‌گردد.

چند سالی است که «مسئله» آب استان اصفهان و چهارمحال و بختیاری در دست یا به تعبیری بر روی میز کسانی کشوده می‌شود که کمترین مسئولیتی از حیث مدیریتی نسبت به اهمیت آن و نیز شناختی نسبت به شاخص بودن درجه اعتبار آن داشته‌اند.

در این چند سال از رئیس‌جمهوری که خود را مدیرکل آب یک استان نامید تا نمایندگان مجلسی که طرح آن را بهانه‌ای برای عوام‌فریبی و موج‌سواری تبلیغاتی و سخنرانی‌ها و غوغا سالاری کارزارهای انتخاباتی خود کرده و بدون ملاحظه به کنه و سرشت ابعاد معنایی این «مسئله» که دوران فربگی خود تا انفجار را طی می‌کند؛ این چالش و «مسئله مهم» را بشدت بی‌اهمیت و بی‌جایگاه کرده‌اند.

 از طرفی این وانمودگی رسانه‌ها جوری شده که هر نماینده در حوزه انتخابی استان چهارمحال و بختیاری و استان اصفهان، مادامی‌که افاضاتی در خصوص مسئله آب نکند؛ گویی محکوم‌به «هیچ‌ندانی» مطلق می‌گردد.

اما غافل از اینکه برخی از این اظهارنظرها چنان سطحی و سخیف بوده که در برخی موارد می‌رفت که همچون عامل تحریکی بسیار قوی‌ای، کار را به قشون‌کشی کشاورزان یک استان برعلیه محلی‌های استان دیگر منجر نماید. همان کشاورزان و ذی‌نفعانی که سالیان سال سفره‌شان چنان ممزوج و مدغم در هم بود از حیث منافع؛ که رونق و برکت یکی در گرو دیگری و داد و ستدی که سالیان سال از محصولات برآمده در حوزه جغرافیایی به علت تنوع خاص آب و هوایی میسر گردیده بود، خود تبدیل به زمینه‌ای برای وفاق و گفتگوی صمیمی و درک منافع مشترک و رعایت حق‌وحقوق حوزه آبریز وسیع زاینده‌رود شده بود.

 آن زمانی که این مسئله بهانه‌ای برای زورآزمایی‌های انتخاباتی نشده بود، عین همین تعاملات اخلاقی بین خود مردم این دو حوزه استانی، بر مبنای اخلاق و تقدیر نزول رحمت الهی و مقدار پر و خالی این سفره‌های آبی، به تعادلی منطقی و منصفانه رسیده بود.

 سوء مدیریت‌های کلان از توسعه و بنای فولاد مبارکه گرفته تا برداشت‌های غیراصولی و مجوزات غیرقانونی از آبخوان‌ها و ده‌ها مورد دیگر که همین هم ناشی از سوء مدیریت همین جماعت بوده است، در این بحران نقش بسزایی داشته است، شاید همین قبیل موارد بوده که صدای سهراب سپهری آرام خو را هم درآورده بود که آرزو می‌کرد و با استغاثه گفته بود که: «جای مردان سیاست بنشانید درخت».

* باور کنید که جنگ‌های آینده بر سر مسئله آب است

اما باور کنید که جنگ‌های آینده بر سر مسئله آب است. چرا میگوییم جنگ‌های آینده؛ بگوییم جنگ‌های همین حالا. شاید ندانید بزرگ‌ترین جنگ تأسف‌برانگیز دهه اخیر که آتش تأسف و دریغش وجدان بشریت را به درد آورده است و شعله‌هایش هنوز هم در سوریه روشن است (جنگی که تا دو سال پیش، بیش از 400 هزار نفر کشته و ده‌ها میلیون آواره بجای گذاشته بود)، بدون تردید جرقه اصلی آن بر سر همین مسئله آب بین دو حوزه آبریز که دارای پراکندگی قومیتی چندگانه نیز بوده و به‌طور طبیعی در بسترهای خود، ملاحظه تعارضات قومیتی نیز در بالین آن رشد می‌کرد، بوده است («موسسه واشنگتن» در مطلبی به این مسئله پرداخته و نوشته است که یکی از عوامل اصلی شروع بحران در سوریه مسئله آب و سیاست‌های غلط دولتی در مدیریت آب بوده است).

عدم درک میزان اهمیت «مسئله» ها و سپردن یا واگذاری کشف و یافتن پاسخ به این‌گونه مسائل به دست نا اهلان و نابلدان، می‌تواند در دراز مدت هزینه‌های سنگینی به بار آورد. چندی پیش کار به‌جایی کشیده شد که عده‌ای از کشاورزانی که جانشان به تنگ آمده و عمدتاً از ناکارآمدی سیاسیون در یافتن پاسخ و نیز در چنبره شعبده‌بازی رسانه‌ی برخی نمایندگان مجلس که آتش بیار این معرکه شده و بدون مسئولیت‌پذیری؛ همسایه‌ها و سیاسیون همسایه که احتمالاً از نظر مشرب حزبی با آن‌ها در تعارض هستند را محکوم‌به این علت این نابسمانی می‌کنند؛ می‌رفت که یک قائله خطرناک در مسب حوزه آبریز زاینده‌رود ایجاد کند و زمینه تنش‌های احتمالی جدیدی را فراهم سازد.

*مسئله آب استان اصفهان اولویت مهم

بسیار بجا می‌باشد که در این خصوص و در یافتن و سنجش اولویت‌هایی که این روزها برای نامزدهایی که در عرصه کارزار انتخابات مجلس شورای اسلامی در اسفندماه جستجو می‌کنیم؛ اهمیت پارامتر «اولویت مسئله آب استان» و انتخاب کسانی که در این مسئله دارای تجربه بوده و می‌توانند چه به لحاظ ویژگی بالقوه و چه به لحاظ شخصیت کاریزماتیک در حل‌وفصل این مسئله اندیشه کنیم.

 باید امروزه یکی از متغیرهایی که در انتخاب ویژگی‌ها بالقوه افراد واجد شرایط برای انتخاب اصلح در اندیشه گروه‌ها و جریانات سیاسی استان، واجد اهمیت باشد و همچنین برای گروه‌های اجتماعی و حتی تک‌تک افراد؛ انتخاب و معرفی افرادی ملاک و معیار گردد؛ که در خصوص این مسئله که می‌توان گفت مسئله اساسی و با اهمیت این روزهای همه مردم دو استان چهارمحال بختیاری و اصفهان بوده و می‌باشد؛ صاحب‌نظر و حضورشان در برقراری دیپلماسی مؤثر و موفق؛ مفید فایده و مثمر ثمر باشد.

اینک باید منتظر ماند و دید، جامعه اصفهان به‌خصوص حوزه انتخابیه شاهین‌شهر، میمه و برخوار چه نامزدهایی را معرفی خواهد کرد که واجد ویژگی‌ها فردی و تجربه کافی در اموری همچون حیطه «مسئله آب» به‌عنوان مسئله اول استان می‌باشد تا بتواند ضمن تسلط کامل در متغیرهای مترتب بر این موضوع، قدرت چانه‌زنی دیپلماتک با نظام قدرت در استان هم‌جوار چهارمحال بختیاری و ارتباطات منطقی در سطح بالای حاکمیت و پشتوانه اجتماعی لازم در چانه‌زنی اجتماعی با ذی‌نفعان در هر دو استان را در شمول توانمندی‌هایش داشته باشد تا در مجلس پیش رو، غوغا سالاری و بی‌کفایتی در حل این مسئله، جای خود را به منطق و رو اداری و گفتگو بدهد و از فراخور این تغییر؛ کام مردم تشنه استان به‌صورت پایدار سیراب شده و تنش‌های ناشی از بی‌مسئولیتی برخی نمایندگان فرصت‌طلب که خواهان گشایش موضوعاتی از این دست برای موج‌سواری عوامگرایانه شان می باشد، برای همیشه حل‌وفصل گردد و تهدید تنش‌های شوم اجتماعی که زنگ آن در دو استان اصفهان و چهارمحال بختیاری به صدا درآمده است، به حسن تدبیر این بدیل‌های مورد نیاز در این برهه زمانی از سر مردم آبرومند این دو دیار دوست و همسایه حذف گردد.

انتهای پیام/ج