معامله آشکارای روسیه بر سر تخریب و تعویق منافع ملی ایران

به گزارش پایگاه خبری صدای جویا از چهارمحال بختیاری، حسین ابراهیمی ناغانی استاد دانشگاه هنر و فعال سیاسی اصلاح‌طلب طی یادداشتی با عنوان «معامله آشکارای روسیه بر سر تخریب و تعویق منافع ملی ایران» به شرح زیر آورده است؛

به گواه تاریخ، در هیچ برهه‌ای دیده نشده که روسیه در جهت منافع ملی ایران گام بردارد. مگر آنکه واقعاً در پنهان دنیای سیاست چیزی باشد که عموم خصوصاً تاریخ از آن بی‌اطلاع باشد.

سیاست مخرب روسیه بر علیه منافع ملی ایران به طور سیستمی از ۱۹۰۶ و هم‌زمان با شروع مشروطیت ایران آغاز شد. در آغاز به‌صورت پنهان با سیاست‌های خصمانه به انحای مختلف از استقلال یابی ایران و ایرانی جلوگیری کرده و همیشه مانع تجلی دموکراسی و توسعه سیاسی و اقتصادی ایران گام برداشته است.

اگر پیش‌تر در سیاست‌های پنهان و بعضاً غیرمستقیم به غارت منابع ایران می‌پرداخته و همیشه همچون غائله ی تبریز و فتح تهران که سفارتش مأمن امن جاسوسان و وطن‌فروشان روسو فیل بوده، مانع استقلال و تحقق آرمان عدالت بوده، اما اینک در دهه‌های اخیر که با وعده‌های دروغین و با شعار اینکه پایه و ستون ستبر جبهه ی استکبارستیزی هست، باب مذاکرهٔ ایران با جهان غرب را بسته و با ابزارهای مختلف اعم از وفاداران داخلی تا چینش بازی اجتناب‌ناپذیر روسیه گرایی، جبرٱ تمام تخم‌مرغ‌های سیاست خارجی ایران که عمدتاً مبتنی بر ایدئولوژی ست را هدایت شده در سبد خود گذاشته است.

با همین فرمان هر روز گستاخ‌تر از دیروز با رویکردی فرمایشی و تحمیلی در عیان و آشکارا با منافع ملی و هویتی ایران بازی می‌کند.  پس از بازی‌دادن ایران در تهاجم به اوکراین که مورد نفرت همگان بوده، دست ایران را به این اشغال اگر نه آلوده کرده که لااقل در مظان اتهامی عقوبت بار قرار داده و اینک به‌صورت کاملاً آشکار در مسیر تخریب تمامیت ارضی ایران با مدعیانی که صرفاً با پول و سرمایه برای خود تاریخ و فرهنگ و آبرو می‌خرند، همداستان شده و سه جزیره استراتژیک که هزاران سال پاره ی تن ایران بوده را به چالش می‌کشاند.

این کشور هماره به هر دلیلی، چه بر اساس اقتضائات منافع سرزمینی، چه روحیه اقتدارگرایی معطوف به نژادپرستی و پست شماری دیگر ملل، چشم طمع به منافع آبی و خاکی ایران داشته است.

او بر سر هر سیاستی که در بازی آن خواسته و ناخواسته قرار گرفته باشد، اعم از تقابل با غرب یا زورآزمایی در بستر جهان دوقطبی و تأمین نیازهای مادی و سرزمینی، با کارت منافع ملی ایران بازی کرده و بدون ذره‌ای تردید و حیاء، ایران را بازیچه خواسته‌های نامشروع خود می‌کند.

در جدیدترین آنها، در عدم تحقق برجام بر بزنگاه تاریخی خود به زعم دکتر ظریف چنان مزورانه برخورد کرده که این دیو سیاه تحریم کمر شکن همچنان بر سر ایران باقی بماند و لذا آن را به‌عنوان حربه‌ای در زمین‌بازی و رقابت و کینه‌اش با غرب به مثابه مهره‌ای مؤثر برای خود محفوظ بدارد. بازی فرسایشی روسیه در موضوع نیروگاه اتمی بوشهر و تراشیدن هزینه‌های زیاد تا سود بردن از تحریم ایران و فروش قاچاق تسلیحات و موادخام صنایع هزینه بر نظامی و هواپیمایی و غیره تا موضوع خلف وعده ی تحویل سامانه دفاع موشکی تا موضوع هزینه کرد ایران در سوریه که با خون جوانان این کشور آغشته شده بود و نهایتا دست ایران در تمامی زمینه‌های اقتصادی که می‌توانست برای ایران در سوریه باعث جبران هزینه‌ها باشد را در حنا گذاشت.

آنچه امروزه از روسیه ملاحظه می‌شود باید درس عبرتی آموزنده برای سیاست‌مداران ما باشد که اولاً تابع ایدئولوژی نمی‌توان دست و پای خود را در سیاست خارجی بست و تمام تخم‌مرغ‌های خود را تنها در یک سبد قرار داد و باید فهمید که عرصه ی بین‌الملل بازی است که هر بازیگری مهره و امکانات متنوع‌تری داشته باشد، برنده ی آن است. (دقت کنید که چگونه سیاست خارجی هوشمندانهٔ ترکیه باعث شد که بعد از چراغ‌سبز به سوئد در گرو عضویت در اتحادیه اروپا برای پیوستن به ناتو، روسیه نه‌تنها جرات صدور بیانیه بر علیه وی را نداشت که اعلام کرد شرایط خاص ترکیه را درک می‌کنیم و این ناشی از بازی دقیق و با ظرفیت ترکیه در تمامی میدان‌ها ست.) ثانیا با آنچه تجربه کردیم، باید کاملا آگاه بود که این کشور قطعا برای برون رفت از مشکلات عدیده‌اش خصوصا حل و فصل مناقشاتش با غرب که اجتناب‌ناپذیر است، قطعاً پشت ایران را در زورآزمایی و امتیازگیری از موضوع برجام و برنامه موشکی و هسته‌ای خالی خواهد کرد و هیچ ابایی از این کار نخواهد کرد.

لذا شایسته است که ایران بدون هر گونه تعللی بر سر منافع ملی‌اش با طرف اصلی برجام رو در رو گفتگو کند و سریعاً مناقشات خود در منطقه اعم از عربستان و بحرین و امارات خصوصاً موضوع جزایر سه‌گانه و میدان نفتی آرش را با عطف توجه به کدورت آمریکا از عربستان در موضوع هم‌راستایی بیش از پیش یک سال گذشته با روسیه و چین، حل و فصل نماید که هیچ آبی از ایران با دیگ روسیه گرم نخواهد شد.