دیدید فرق‌نمی‌کرد چه‌کسی رییس‌جمهور شود؟!

به گزارش رسانه خبری صدای جویا از خراسان رضوی، امیر شهلا سیاستمدار اصلاح طلب و مدیر اجرایی ایرانی که نماینده مردم مشهد در پنجمین دوره شورای اسلامی شهر مشهد بوده‌است با انتشار یادداشتی مطالبه گر خطاب به دکتر مسعود پزشکیان نهمین رئیس جمهور  منتخب۲۵درصد مردم‌ ایران به شرح زیر آورده است:

آقای‌ دکتر پزشکیان! سلام. فرصت‌ خیلی کوتاه است. اگر سرنوشتی ‌مشابه روسای‌جمهور اوّل و دوّم و هشتم در کمین نباشد، فقط۱۴۶۰روز وقت دارید به «اکثریت‌ خاموش، معترض‌ و تحریمی» بگویید: «دیدید فرق‌‌ داشت چه‌کسی رییس‌جمهور شود؟!». امّا اگر نتوانید این را ثابت‌کنید، آن‌وقت تحریمی‌های‌عصبانی که ظرف ۷روز، صفوف یک‌دست‌ و متّحدشان را شکستید، می‌گویند: «دیدید فرق‌نمی‌کرد چه‌کسی رییس‌جمهور شود؟!».

شما به هیچ‌ فرد و گروهی بدهکار نیستید. نگذارید دولت‌تان را شرکت‌سهامی کنند. به مُنتظرالمَقام‌ها که نمازشان را پشت‌سر شما و ناهارشان را سر سفره‌ی‌ رقیب‌‌ خورده‌اند باج ندهید. هیچ شایسته‌ای برای پُست و مقام، یک‌لِنگِ‌پا پشت درب «اتاق‌انتصابات» نمی‌ایستد. «شایستگان» یا محصور و خانه‌نشین‌اند یا دارند زندگی‌‌شان را می‌کنند. باید بروید و از ایشان برای قبول مسوولیت خواهش‌ کنید. آن‌ها که برای گرفتن پُست، دنبال‌تان موس‌موس می‌کنند، غلام زَرخرید مقام‌اند نه سرباز بی‌ادّعای‌ وطن. همان آهن‌‌گداخته‌ای که علی(ع) به عقیل نشان‌داد را به آن‌ها نشان‌ دهید و بیرون پَرت‌شان کنید. دکتر پزشکیان، تنها نمک‌گیر مردم‌ است. مردمی که در اوج ناامیدی از تأثیر رأی‌شان در سرنوشت‌شان، به صداقت‌اش دل بستند و آزموده‌ی انتخابات را برای آخرین‌بار آزمودند. نگذارید آخرین سنگر امید این‌ مردم از دست برود.

«دولت‌‌سایه» را که‌ زودتر از دولت‌شما شروع به کار‌ کرده به مردم معرفی‌کنید. مبادا خیال‌کنید با این جماعت می‌شود پشت‌پرده مذاکره‌کرد و به توافق‌ رسید. این‌ها به خودشان هم رحم ندارند و به چیزی کمتر از بدنام‌کردن‌شما و خاک‌مال‌کردن دولت‌تان رضایت‌ نمی‌دهند. ‌‌سرنوشت‌ روحانی را ببینید و عبرت‌‌ بگیرید. هشت سال هرچه تَنید را دَریدند، مُنکر معجزه‌ی «برجام» و آغاز رفاه‌ نسبی مردم شدند. فاتحه‌ی دستاوردهایش را خواندند و او را «خائن» نامیدند. روحانی تا در‌ قدرت بود، مقابل‌شان سکوت‌کرد و روز به روز بیشتر از چشم مردم افتاد. موقعی هم که خواست بنشیند و حقایق را به مردم بگوید، دیگر دیر شده‌بود و مردم از او و نوشدارویش بیزار بودند. مراقب‌ باشید شما را از این سوراخ نگزند.

دختران و پسران نسل Z که تا چشم باز کرده‌اند، پاسخ سوالات‌شان را وسط خیابان با ضرب و شتم و مُشت و لگد گرفته‌اند، غایبان اصلی انتخابات‌ بودند. شما امّا رییس‌جمهور آن‌ها هم هستی. برای‌شان وقت بگذار و مطالبات به‌حقّ‌شان را برآورده کن و بساط مسخره‌ی فیلتر و فیلترفروشی را که رسماً نان‌دانی عدّه‌ای رانت‌خوارِ جیره‌خور شده جمع‌کن. اگر شعار «ایران برای همه‌ی ایرانیان»، صرفاً لَقلقه‌ی‌ زبان‌ نیست، غیرت‌کن و امکانات‌کشور را بالمناصفه در اختیار همه بگذار. اجازه نده صندلی‌های مهندسی و پزشکی دانشگاه‌ها با زیست۱۰٪ و شیمی۸٪ و ریاضی۵٪ پُر شود و استعدادهای‌واقعی در وطن‌خویش احساس‌غربت کنند و قصد رفتن نمایند. لایحه‌ی‌حجاب‌وعفاف را پس بگیر و با نسلی که با نسل من و شما قهر است بجوش تا به آشتی فکر کند!

کدام کشور را سراغ دارید که نیمی از جامعه را از حقوق‌شهروندی‌اش محروم کرده‌ و با یک بال‌ به قلّه‌ی پیشرفت رسیده‌‌است؟ محدودیت‌های مَن‌درآوردی را از جلوی پای زنان بردارید. جامعه‌ی‌امروز اگر خوب، اگر بد، محصول سال‌ها مدیریت‌مردانه است. از کجا معلوم اگر زنان عهده‌دار پُست‌های‌کلیدی شوند، جامعه‌ای به مراتب ایده‌آل‌تر نسازند؟ به آن‌ها «تبعیض‌مثبت» اعطا کن تا عقب‌ماندگی‌های تاریخی‌شان را جبران کنند.

آن‌ها که به شما رأی دادند مثل خودتان «تحریم» را «نقمت» می‌دانند نه «نعمت». بله تحریم نعمت است امّا نه برای مردمی که تا کمر در سطل‌زباله‌ خَم می‌شوند تا شکم عائله‌شان سیر شود. تحریم برای کاسبانی نعمت است که نفت مردم را بردند و پول‌اش را نیاوردند. ایرانیان طالب صلح با هر کشوری هستند که عزّت‌شان را به رسمیّت بشناسد و براساس احترام‌متقابل منافع‌ملّی‌‌شان را محترم بداند. سایه‌ی جنگ و تحریم را از سر مردم بردار و این گربه را دوباره با دنیا آشتی بده. نگذار بازارمان حیاط‌خلوت اجناس بُنجل کشورهایی شود که بیشترین سود را از انزوای‌ایران می‌برند و هرگاه بوی بهبود اوضاع می‌آید، برای‌مان آشی با یک‌وجب‌روغن می‌پزند.

آقای‌رییس‌جمهور! این مردم مبنای مشروعیت شمایند. تا وقتی خود را مستظهر به پشتیبانی‌شان بدانید، توپ هم تکان‌تان نمی‌دهد. مباد روزی بیاید که از منبع مشروعیت‌تان فاصله بگیرید. آن روز روز زوال شما است.