بودجه 1400 و آزمون سخت نمایندگان استان اصفهان در مجلس یازدهم

به گزارش پایگاه خبری صدای جویا از شاهین شهر اصفهان، رضا صالحی پژوه خبرنگار و روزنامه نگاری طی یادداشتی با عنوان«بودجه 1400 و آزمون سخت نمایندگان استان اصفهان در مجلس یازدهم» آورده است؛ از این نظر نگارنده سطور قصد ندارد به حواشی چگونگی تقدیم لایحه توسط قوه مجره به قوه مقننه قلم فرسایی کند، اما آنچه توجه این حقیر را جلب کرد، نقض صریح سخنان و وعده های رئیس قوه مجریه در محافل گوناگون مبنی بر لزوم توجه ویژه به زاینده رود و ممنوعیت هرگونه بارگذاری جدید و تقویت ورودی های آن است.

از جمله مصادیق این اظهارات می توان به گفت و گوی اختصاصی حسن روحانی با نگارنده سطور در روز 14 خرداد 1392 پس از مراسم تشییع آیت الله سید جلال الدین طاهری، امام جمعه سابق اصفهان ، در سالن تشریفات فرودگاه شهید بهشتی اصفهان در حضور مرتضی بانکی اشاره نموده که در پاسخ به سئوالی مبنی بر برنامه مدونی که قرار است پس از ورود به پاستور برای احیای زاینده رود ارائه دهد، گفت: "رودخانه امید و نشاط مردم خشک شده و بی شک بعد از ورود به پاستور به عنوان رئیس جمهور برای این موضوع برنامه دقیقی اجرا خواهد کرد که یک بند آن منع بارگذاری جدید بر روی رودخانه از سرچشمه تا پایاب خواهد بود."

سپس در سفری که در اولین سال ریاست جمهوری اش به اصفهان داشت، در جمع مردم نصف جهان در میدان تاریخی امام خمینی (ره) خطاب به مسئولان وزارت نیرو و همچنین استاندار وقت اصفهان گفت: "هرگونه بارگذاری جدید بر زاینده رود ممنوع بوده و باید به گونه ای عمل شود که زاینده رود حتی در حد یک آبراهه، همیشه جاری و ساری باشد."

اما تنها چند ماه پس از این سفر استانی بود که وزیر نیروی دولت تدبیر و امید پای طرح بن – بروجن و برداشت جدید آب از زاینده رود را امضاء کرد تا حرف های چند ماه قبل رئیس جمهور را نقض کرده باشد.

اما هرچند که این داستان دنباله دار وضعیت منابع محدود آبی زاینده رود در همه این سال ها و حتی سال های قبل از آن در دوران ریاست جمهوری مرحوم هاشمی رفسنجانی، سید محمد خاتمی و محمود احمدی نژاد ادامه داشت، ولی در هیچ دوره ای غیر از دوره دهم مجلس منجر به بسط نشینی نمایندگان مردم استان اصفهان البته غیر از نماینده وقت گلپایگان در دفتر رئیس جمهور نشد که نتیجه ای نیز در بر نداشت.

اما با تدوین لایحه بودجه سال 1400 گویی برخی شایعات کوچه و بازار مبنی بر نگاه ویژه برخی مسئولان دولتی به عدم برخورداری زاینده رود از منابع آبی موثر و جدید رنگ و بوی جدی تری به خود گرفته ، چرا که چند محور اصلی در این لایحه قابل توجه است و باید مورد مداقه نمایندگان قرار گیرد.

اول این که : در این لایحه، دولت تدبیر و امید 50 میلیارد تومان برای انتقال آب زاینده رود به محور بن- بروجن در حوضه آبریز چهارمحال و بختاری در نظر گرفته است که این بارگذاری جدید به طور کلی در زمینه تائیدیه های زیست محیطی دارای مشکلات اساسی است.

دوم این که : دولت برای انتقال آب از منابع فعلی و محدود زاینده رود به نطنز و بادرود 9 میلیارد تومان بودجه در نظر گرفته است که این بارگذاری بر کاهش سهم آبه کشاورزان شرق اصفهان که حق کوهرنگی پرداخت کرده و به نوعی مالک این حق آبه هستند، بی اثر نخواهد بود.

سوم این که: دولت 10 میلیارد تومان برای انتقال آب از زاینده رود به 14 شهرستان استان در نظر گرفته است که همه این موارد می تواند تازیانه هایی بر اسبی نفس بریده ای به نام زاینده رود باشد.

این در حالی است که پس از خارج کردن پروژه "بهشت آباد" یا همان طرح آبرسانی به کویر مرکزی ایران از ردیف های بودجه در دوسال اخیر، تنها پروژه اجرایی تامین این بخش از بارگذاری جدید بر زاینده رود، طرح کوهرنگ 3 می باشد که هرچند از سال 72 کلید خورد، اما خبری از افتتاح آن نیست و به محملی برای وعده های غیر عملی مسئولان تبدیل شده است.

با این توضیح، در سال آخر دولتی که 7 سال اول مسئولیت خود نیز خیلی نتیجه ای برای زاینده رود نداشته است، باید دید نمایندگان مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی چه برنامه ای برای این وضعیت اسفبار داشته و آیا در این آزمون سربلند بیرون می آیند یا این که نمره ای شبیه به نمایندگان ادوار این شهرستان در مجلس خواهند گرفت؟ انتهای پیام/ج