کارشکنی در انتخابات، دشمنی با نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران

به گزارش پایگاه خبری صدای جویا از اصفهان، عباس منصوری کارشناس مسائل سیاسی طی یادداشتی با عنوان«کارشکنی در انتخابات، دشمنی با نظام» آورده است؛ جامعه ما به سمت انتخاباتی پیش می رود که چه بسا بعد از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی سرنوشت سازترین انتخابات است و آینده کشور و انقلاب را تعیین میکند.

مردم سالاری دینی که امام بزرگوار بنیان گذار آن بوده است، در تاریخ اسلام و تاریخ ایران بی سابقه است. این مردمسالاری دینی که رهبر معظم انقلاب ۳۲ سال است به آن غنا بخشیده و پایدار کرده است، قادر است برای دهه ها و سده ها در هدایت جوامع اسلامی نقش آفرینی کند.
در نقطه مقابل هم دشمنان انقلاب اسلامی اسب ها را زین کرده و ساز و کارها را برای تخریب این انتخابات براه انداخته اند تا با استفاده از مشکلات و نارسایی هایی که در سالهای گذشته گریبان گیر کشور ما شده، مردم را نسبت به انتخابات بدبین نموده تا مشارکت پایین بیاید و اعتبار و مشروعیت نظام زیر علامت سوال برود. این موضوعی است که دشمنان ما را علیرغم اختلافات ماهوی و سیاسی و علیرغم اختلاف منافع، به هم پیوند میدهد
در این میان نقش، شاخه ایرانی این دشمنان یعنی سازمان منافقین در به هم پیوند دادن این دشمنان نباید نادیده گرفته شود.

 آنها بدلیل شناسنامه ایرانی و بدلیل تجاربی که در طول چهل سال گذشته در خدمتگذاری به نظام سلطه پیداکرده اند و با توجه به آشنایانی که در عرصه های سیاسی در کشورهای مختلف جهان دارند، در سازمان دادن این دشمنی ها یدطولایی دارند.

ما همه این حقیقت را به سادگی می بینیم که چگونه اکثریت اعضای کنگره آمریکا از منافقین حمایت میکنند. نمایندگانی که در مسائل داخلی آمریکا سایه یکدیگر را با تیر میزنند، پای قطعنامه مشترکی را امضا می کنند که از طرح مریم رجوی برای تشکیل یک جمهوری دمکراتیک حمایت می کند.
اما آنچه به آن کمتر توجه می شود، نقش مرموز و کمتر آشکار منافقین در بسیج جوامع سیاسی در اروپا علیه نظام هستیم، آنها با حضور و زندگی آزادنه در کشورهای مختلف اروپایی در چهل سال گذشته شبکه گسترده ای از سیاست سازان و سیاستمداران شکل داده و بطور سیستماتیک و منظم آنها را تغذیه کرده اند، آنها در مواقع حساس با اسم منافقین و یا بدون اسم آنها به میدان می آیند و کفه سیاست را علیه نظام سنگین می کنند. سیستم دیپلماسی ما هم علیرغم همه امکاناتی که داشته نتوانسته است این شبکه ها را خنثی کند و یا لااقل با تشکیل شبکه های مشابه آنها را کم اثر کند.
منافقین توانسته اند با استخدام و تربیت برخی مهره های خارجی وفادار به خودشان، اداره ظاهری این شبکه از سیاستمداران را به این گونه افراد بسپارند و در نتیجه بسیاری از سیاستمداران اروپایی بدون اینکه خودشان بدانند اهداف منافقین را علیه نظام پیش می برند.

تشکیل نهادهایی تحت عنوان دوستان ایران آزاد، یا مدافعان حقوق بشر یا اسامی و عناوین دیگر همین هدف را دنبال میکند. به عنوان مثال منافقین با خریدن یک یا چند نماینده معتبر و برجسته پارلمان اروپا مانند ویدال کوادراس اسپانیایی یا پائولو کازاکای پرتغالی بنحو بیش از نیمی از اعضای پارلمان ۷۵۰نفره اروپا را از ۲۷ کشور بدنبال خود میکشند بدون اینکه اکثر آنها بدانند که دارند آب به آسیاب چه جریان منحطی می ریزند.
در یک مثال دیگر با اینکه منافقین خودشان در کشورهای اسکاندیناوی و کشورهای نوردیک نماینده رسمی دارند، به یکباره می بینیم که فردی بنام لارش ریسه که هم نماینده پارلمان است و هم هتلدار و بیزینسمن، کباده کش مجاهدین و شورای ملی مقاومت در کشورهای نوردیک(۵کشور شمال اروپا) میشود و نقش سخنگوی غیر رسمی آنها را بازی می کند!

و از خطوط و منافع منافقین نزد دولتهای مربوطه حمایت میکند و فراتر از حمایت های سیاسی عملا به عامل پیشبرد خواسته‌های فرقه رجوی تبدیل شده است. این ارتباطات تا آنجا پیش می رود که منافقین با اینگونه افراد رفت و آمدهای خانوادگی هم برقرار میکنند. منافع مادی این نوع رفت و آمدها و هدیه گرفتن ها هم بر کسی پوشیده نیست. آنها معمولا به عراق نیز سفر کرده و در اشرف با منافقین دیدار کرده اند!
آنها در جایی که منافع منافقین اقتضا بکند اقداماتی می کنند که معمولا کمتر یک سیاستمدار غربی انجام میدهد، مثلا رفتار سرکوبگرانه این سازمان با اعضای سابق و ناراضیان درون مجاهدین را وقیحانه توجیه می کنند و با منتسب کردن این افراد به سرویس های اطلاعاتی جمهوری اسلامی راه سرکوب آنها را توسط پلیس آن کشورها هموار می کنند! به این افراد باید هشدار داد که در دام منافقین گرفتار شده‌اند و این از دید مردم ایران پنهان نمی‌ماند.

تبحر منافقین در هزینه کردن پرسود را هم نباید نادیده گرفت. یکی از دیپلمات های ایرانی از طرف حسابهای خارجی اش نقل میکرد که کمکهایی که منافقین به این گونه شخصیتهای خارجی میکنند، بسیار پر راندمان است.

چون فقط بحث پول دادن نیست بلکه اعتماد آنها را جذب و به خودشان متعهد می کنند و بر روی یک زمینه اخلاقی و سیاسی، کمکهای مادی صد چنان موثر و اقع می شود. به عبارت دیگر هر دلاری که منافقین به سیاستمداران غربی حق و حساب می دهند، به انداز صد دلاری که فلان دولت عربی یا غربی هزینه کند راندمان دارد. این حقیقت هم که درون این سازمان حداقل تا آنجا که ما میدانیم فساد مالی چشمگیری وجود ندارد این فعل و انفعالات را تسهیل می کند.
از اصل بحث دور نی فتیم، امروز این شبکه جهنمی منافقین خودش را آماده کرده است که انتخابات را بر سر ما خراب کند. باید هوشیار باشیم، ما هم در همین چند هفته ای که به انتخابات باقی مانده است با تمام قوا سفارتخانه ها، مساجد، انجمنهای دوست، انجمنها وسازمانهای طرفدار حزب الله و یمن و عراق را فعال کنیم تا شبکه سیاسی منافقین را خنثی کنیم. ما باید این شبکه و اعضای آنرا بخوبی شناسایی کنیم، توانایی های آنها را رصد کنیم، مطمئنا ما امکانات زیادی برای از دور خارج کردن سیاسی و عملی این شبکه داریم، نیاز به شجاعت و اراده سیاسی دارد که بنظر می رسد مسئؤلان ذیربط در هفته ها و ماه های اخیر نسبت به آن اهتمام بیشتری نشان می دهند.

انتهای پیام/ج